Στη βροχή ορκίστηκα
όποιος θελήσει
μετά από σένα μάτια μου
να μ’ αγγίξει
να μη βρίσκει έδαφος
να στεριώνει,
σαν κοιτά τα μάτια μου
να ματώνει.

Στη βροχή ορκίστηκα
όποιος θελήσει
το δικό μου στόμα σου
να φιλήσει
να μη βρίσκει η ανάσα του
ένα σκαλοπάτι
στο μικρό της σκέψης μου
μονοπάτι.

Στους θεούς ορκίστηκα
όποιος κινήσει
το δικό μου στόμα σου
να διανύσει
να σε βρίσκει
στις στροφές και στα όρη
να φοβάται ν’ ανεβεί τ’ ανηφόρι.