Θα σε περιμένω.
Θ’ ακούω τη βροχή
μες στο σκοτάδι της μοναξιάς
ώσπου να `ρθεις
για να δεχτώ το φως του χαμογέλιου σου.
Τότε μπρος στον καθρέφτη της επιστροφής
θα γδύσω την ψυχή μου απ’ τη θλίψη
να την κερδίσεις χαρούμενη.
Και στη γωνιά της κάμαρας
οι πρώτες μας τρυφερές συνήθειες
θα ξεφωνίσουν έξαλλες στο ξύπνημά τους.

Πίσω απ’ το τζάμι θα `ναι καλοκαίρι...