Βαρύθυμη ευτυχία
Του χρόνου η επαφή
Κάτω απ’ τα βλέφαρα·
Ύπνος
Γλίσχρος ύπνος
Η μέρα παρέρχεται
Καυχάται ο ήλιος.

Ανάμνηση γλυκιά
Ο ωραίος ουρανός
Όταν γύρω βραδιάζει
Γίνεται άσπιλος ο χώρος
Τέρπεται η όραση
Που βλέπει διαυγές
Περήφανο, το πρόσωπο.

Όνειρο χορτάτο
Δάκρυα, η χαρά
Το δέρμα του κόσμου·
Πόσο φαιδρή η παρουσία
Ανάλαφρα `γγίζει το σώμα,
Τι ιδανική τρικυμία
Στα πέριορα της αναπνοής!