Κάποτε οι ώρες θα πλημμυρίσουν
εφιάλτες-ήχους και εικόνες
άγνωρου πανικού.
Θα λυσσομανάς τις νύχτες
με τα συντρίμμια στους ώμους
από χίμαιρες που αγάπησες.
Το περίγραμμά σου
θα υποχωρεί στην άμμο της απουσίας.

Το χθες δε θα αναγνωρίζει το σήμερα.
Δε θα'ναι παρά δυο ξένοι
στο ίδιο μέρος.