Κανένας φίλος δεν μας έμεινε σ’ αυτό τον κόσμο
Μόνο ο Θεός, κι αυτόν τον έδιωξαν μαζί μας
Απ’ τους πολλούς μονάχα αυτός, αυτός μόνο
Άλλος δεν έμεινε για να κρατήσει τη ζωή μας
–
Κανείς δεν έμεινε να κλαίει στην προκυμαία
Μονάχα η θάλασσα κι ο ήχος της μοιρολογεί
Κι οι δυο μας, σαν να είν’ η μέρα η τελευταία
Ο ένας θα ΄χουμε τον άλλο να μας παρηγορεί
–
Μείνε μαζί μου στο σκοτάδι να μου φύγει ο φόβος
Όλα τα άφησα, το σπίτι μου και την πατρίδα
Μέσα στους ξένους δρόμους περιμένει πολύς πόνος
Κράτα το χέρι μου σφιχτά για νάχω μιαν ελπίδα
–
Κι αν είν’ στη θάλασσα το πλοίο μας να ναυαγήσει
Εμάς το αίμα πάντα ενωμένους μας κρατάει
Άλλος δεν έμεινε για τη ζωή μας να φροντίσει
ο ένας θα ΄χουμε τον άλλο να μας αγαπάει.