Περπατούσες σ’ ένα κύμα
τα φτερά σου ανοιγμένα
κι ο Νοτιάς να μου φωνάζει
“Αγαπάει μόνο εσένα”.

Με τις μέρες με τους μήνες
ξεθωριάσανε οι όρκοι
κάποιος μου `πε πως σε είδε
σ’ ένα μπαρ στη Νέα Υόρκη.

Στέλνω γράμματα αγάπης
και απάντηση δεν παίρνω
είναι Κυριακή και κλαίω
για έναν ψεύτη, για έναν ξένο.

Δεκαπέντε του Απρίλη
πέρασε κι ο ταχυδρόμος
Θεέ μου πάντα αγνοούσα
της ζωής ποιος είναι ο Νόμος.