Είχα καιρό πολύ να δω τα δυο σου μάτια
άξαφνα ήρθες σαν σε είδα σάστησα
ένιωσα μέσα στο μυαλό μου μια ζάλη
απ τη λαχτάρα θόλωσα και τα χασα.

Έβρεχε κι έσταζαν τα μακριά μαλλιά σου
κι όταν σε φίλησα ζεστάθηκε η καρδιά
λες και δε έφυγα στιγμή από κοντά σου
λες κι ήταν μαγική εκείνη η βραδιά.

Κρυβόμουνα να μην φανεί η τρελή χαρά μου
να μη νομίζεις πως ακόμα σ αγαπώ
πέρασα τόσα καρδιοχτύπια στη ζωή μου
πεσ μου πως θα τ αντέξω τώρα και αυτό.