Μια πεταλούδα από σεντέφι πάνω σε κάποιο μπουζουκάκι
εχτές αργά το βράδυ μου είπε: «Μη φεύγεις κι άκουσε λιγάκι!»

Κι απ΄τις πενιές σου τις γλυκές να γίνει όνειρο του κόσμου η τάξη
να ζωντανέψει η πεταλούδα κι από το ξύλο να πετάξει!

Μια πεταλούδα από σεντέφι έξι χορδές από χρυσάφι!
Εχθές αργά μου είπαν: «μείνε… Μην πάει ετούτη η νύχτα στράφι!»

Κι απ τις’ πενιές τις μάγισσες κρασί και βάλσαμο στο νου να στάξει
αυτός ο άδικος ο σκάρτος κόσμος ανθίσει απόψε και ν΄αλλάξει.