Στης νύχτας τα οράματα χορεύτριες σκιές με κυνηγάνε
Στο χάσιμο του ονείρου μου,
Οι άγριες σκηνές, ξανά ξυπνάνε.
Φοβάμαι θυμάμαι

Ρεφραίν
Λυπάμαι για όλα αυτά που χάνονται
Λυπάμαι
Τα σκέφτομαι κι ανησυχώ
Που πάμε
Κι εγώ μονάχη θα είμαι τώρα πια,
Μακριά μου. (ή Μακριά σου)

Με βρίσκει το ξημέρωμα εδώ είμαι ακόμα και μετρώ τα αστέρια
Που χάνονται όπως κι εγώ
Κι αν ξαναρθούν, ποιος ξέρει εγώ που θα ’μαι.
Φοβάμαι θυμάμαι

Ρεφραίν
Λυπάμαι για όλα αυτά που χάνονται
Λυπάμαι
Τα σκέφτομαι κι ανησυχώ
Που πάμε…
Κι εγώ μονάχη θα είμαι τώρα πια,
Μακριά μου. (ή Μακριά σου)