Κι αν τα τραγούδια μας θλιμμένο είναι φεγγάρι
κι αν μας βουλιάζουνε στου χτες τον πυρετό.
Παίξε λυράρη της καρδιάς μου τον σκοπό
κι απ’ τα μαλλιά της εγώ σου `φτιαξα δοξάρι.

Πότε η αγάπη σαν εχθρός πότε σαν φίλη
κι εγώ τα μάτια της αρχίζω να ξεχνώ.
Παίξε λυράρη της καρδιάς μου τον σκοπό
παίξε λυράρη να μη σβήσει το καντήλι.

Μέσα στα μάτια της
αρχίζει και τελειώνει η ζωή.
Παίξε λυράρη
κι αν θα `ρθει ως το πρωί
θα στο χαρίσω το δοξάρι.

Κι αν έχει φύγει απ’ τη ζωή μου τώρα μήνες
τώρα που είμαι ένα βήμα απ’ το γκρεμό.
Παίξε λυράρη και εγώ θα τραγουδώ
παίξε προτού μας μαχαιρώσουνε οι μνήμες.

Πότε η αγάπη σαν εχθρός πότε σαν φίλη
κι εγώ τα μάτια της αρχίζω να ξεχνώ.
Παίξε λυράρη της καρδιάς μου τον σκοπό
παίξε λυράρη να μη σβήσει το καντήλι.

Μέσα στα μάτια της
αρχίζει και τελειώνει η ζωή.
Παίξε λυράρη
κι αν θα `ρθει ως το πρωί
θα στο χαρίσω το δοξάρι.