Πλησίον είμαστε , Κύριε ,
πλησίον και απτοί.

Ειλημμένοι , Κύριε , ήδη ,
με νύχια μεταξύ μας γαντζωμένοι , σα να ’ τανε
το σώμα καθενός μας
σώμα σου , Κύριε.

Δεήσου , Κύριε ,
δεήσου υπέρ ημών ΄
είμαστε κοντά .

Σκεβροί από τον αέρα βαδίζαμε ,
πηγαίναμε στη λακκούβα να σκύψουμε ,
στη γούβα με το νερό .

Στην ποτίστρα πηγαίναμε , Κύριε.

Ήταν αίμα , ήταν ,
αυτό που μέσα της έριξες , Κύριε .

Έλαμπε.

Στα μάτια την εικόνα σου μας εκτίναξε , Κύριε .
Μάτια και στόμα μένουν ορθάνοικτα και άδεια , Κύριε .
Ήπιαμε , Κύριε .
Το αίμα και την εικόνα που ήταν στο αίμα , Κύριε.

Δεήσου , Κύριε .
Είμαστε κοντά.