Αγαπητέ κύριε διευθυντή
της εφημερίδας
σας στέλνω δέμα τυλιγμένο
τη ζωή μου,
βέβαια δεν ξέρω πόσο χώρο
θα πιάσει δίπλα
στα καλοδεμένα
χρωματιστά χαρτιά
που έχετε συλλέξει
με τις ζωές των άλλων.

Η δική μου ζωή
προεξέχει από παντού
και φαντάζομαι
δε θα χωράει
στα καλλιγραφικά σας
στις στενές στήλες
των σελίδων σας.

Είναι και κάτι άλλο,
κάθε τόσο πρέπει
να αλλάζετε
το περιτύλιγμα.

Μια κρυφή υγρασία
κόκκινη
ανάβει ξαφνικά
και ποτίζει τις λέξεις
με αίμα.