Ἄλλος γιὰ τὴν Τῆνο... φεύγει τὸ βαπόρι
μπᾶτε ὅλοι μέσα γρήγορα, παιδιά·
τραγουδοῦν οἱ ναῦται ξένοιαστοι στὴν πλώρη...
τί ὡραῖο κῦμα! τι χρυσῆ βραδειά!
Ἄλλος γιὰ τὴν Τῆνο... φεύγω... ποιὸς θἀλθῇ
ἀπὸ σᾶς μαζί μου νὰ ξετρελαθῇ;

Ἴσα, Ἕλληνές μου, γιὰ τὴν Παναγία...
ὅλους μας ἡ τρέλλα δέρνει δυνατά,
κι’ ἴσως ἐκεῖ πέρα βροῦμε θεραπεία,
καὶ ὁ νοῦς μου πάψῃ λίγο νὰ πετᾷ.
Ἄλλος γιὰ τὴν Τῆνο... φεύγω... ποιὸς θἀλθῇ
ἀπὸ σᾶς μαζί μου νὰ ξετρελαθῇ;

Μὴν εἰπῇ κανένας πὼς τρελλὸς δὲν εἶναι
καὶ πὼς ἔχει γνῶσι, νοῦ καὶ φρονιμιά·
κρύβουν τόση τρέλλα αἱ κλειναὶ Ἁθῆναι,
ποὺ δὲν φθάνει μόνο Παναγία μιά.
Ἄλλος γιὰ τὴν Τῆνο... φεύγω... ποιὸς θἀλθῇ
ἀπὸ σᾶς μαζί μου νὰ ξετρελαθῇ;

Ἂν ἡ Παναγία σὰν καλὴ θελήσῃ
γιὰ νὰ κάμῃ τόσους παλαβοὺς καλά,
εἰς τὴν τόση τρέλλα δὲν θὲ νὰ κρατήσῃ,
κι’ ἴσως δὰ κι’ ἐκείνης στρήψουν τὰ μυαλά.
Ἄλλος γιὰ τὴν Τῆνο... φεύγω... ποιὸς θἀλθῇ
ἀπὸ σᾶς μαζί μου νὰ ξετρελαθῇ;

Ἀλλ’ ἂν τύχῃ ἕνας ἀπὸ μᾶς νὰ γειανῃ,
ἕνας ἀπὸ τοῦτον τὸν τρελλοσωρό,
τοῦτος καὶ τοὺς ἄλλους ἴσως ξετρελλάνῃ
καὶ μὲ νοῦ μιὰ μέρα εὑρεθοῦν γερό.
Ἄλλος γιὰ τὴν Τῆνο... ὅλοι ἂς ἐλθοῦν
οἱ Ρωμηοὶ μαζί μου νὰ ξετρελαθοῦν.