Φόρεσα ρούχα ρούχα της δουλειάς
είπα τραγούδια τραγούδια της χαράς
κι έγινα ένα ολοκαύτωμα για σας
μα πιο πολύ για μένα, μα πιο πολύ για μένα
όλα τα μαγεμένα τα κράτησα για μένα

Είδα τον χάρο να μ’ ακολουθεί
κι απάνω που `χα τόσο ερωτευθεί
ότι καινούργιο είχε γεννηθεί
κι όλα τα περασμένα μέσ’ την καρδιά μου ένα
μες την καρδιά μου ένα τα κράτησα για μένα

Γεια σου αγάπη μου αγάπη μου παλιά
με την καινούργια μου αγάπη είσαι ίδια
ούτε και συ δεν έβγαζες μιλιά
έβλεπες πανηγύρια του χάρου τα παιχνίδια
του χάρου τα παιχνίδια δεν είναι πανηγύρια

Αυτό το έργο το `χω ξαναδεί
πιάνουν τον κλέφτη κι όλοι είμαστε εντάξει
έτσι να γίνεται κουβέντα δηλαδή
να μην χαλάσει η τάξη και να `μαστε εντάξει
δε θα χαλάσει η τάξη τίποτα δε θα αλλάξει