Πόσο υπέροχα λάμπεις!
Το φωτοστέφανό σου
σμιλευμένο από φανταστικά μυστικά.
Με μαγεύεις! Ναι με μαγεύεις!
πόσες φορές χάθηκα στα εικονικά ταξίδια
που με παρασέρνεις.
Αδύνατον ν’ αντισταθώ στα εξωτικά κάλλη σου!
Γοργόνες που λικνίζονται απροσμέτρητα φιλιά.
Σειρήνες που τάζουν χρυσό, σμύρνα και θειάφι.
Δώρα που αφίχθησαν απ’ τα νησιά τα νοητά.
Κορώνα χρυσοποίκιλτη με διαφανές διαμάντι.
Ύστερα με μυκτηρίζεις.
Με σταυροφόρος που συναγελάζονται μ’ αρπαχτική πουλιά.
Με ιππότες που προδώσανε της λογικής τα κάστρα.
Με μάγους που σφαλίσανε την ευμορφιά.
Με τραύματα που προκαλούν κακόβουλα σκιάχτρα.
Είσαι αόρατη, ανύπαρκτη αλλά τόσο δυνατή
που την πραγματικότητα τρέπεις σε φυγή.