Απομονώθηκες κι έξω κλειδώθηκες
από μι’ αγάπη που σου καίει τη ζωή.
Ισοπεδώθηκες κι αφού προδόθηκες
έχεις κλειστεί μες στη δική σου φυλακή.

Μπροστά σου φράγματα,
μέσα σου τραύματα
κι από τη νύχτα σου πιο νύχτα η ζωή.
Μπροστά σου τίποτα
και μάτια ύποπτα
κι ένα μεγάλο και ατέλειωτο γιατί.

Απομονώθηκες και παραδόθηκες
στον εαυτό σου που τον έκανες εχθρό.
Κι έτσι με λύγισες και μ’ εξαφάνισες
κι εγώ σε θέλω να γυρίσες πάλι εδώ.