Σ’ ένα ντουλάπι τα «σ’ αγαπώ» μου,

μη γίνουν βάρος και πρόσχημα φυγής.

Απόψε που το φεγγάρι ανατέλλει μισό

κάτι στο χαμόγελό του προδίδει

πίκρα στιφή σα τη σιωπή σου.



Μη∙ δε χρειάζονται προφάσεις

αδυναμίας.

Το ξέρω. Το «σ’ αγαπώ»

είναι σα το αντίο-

μια λέξη πριν το τέλος.