Απόψε προσπαθώ πολύ,
σ’ ένα φύλλο από χαρτί,
σου γράφω ότι πρέπει εσύ
να με πιστέψεις.

Οι λέξεις τρέχουν στη γραμμή,
κι οι σκέψεις στο μυαλό πληγή,
πληγή που μόνο εσύ μπορείς
να τη γιατρέψεις.

Τι να σου γράψω
πες μου τι να γράψω,
τι να σου γράψω που δε στο `χω πει,
και την καρδιά μου ακόμα να την κάψω
δε θα χωρέσει η στάχτη στο χαρτί.

Tι να σου γράψω, πες μου τι να γράψω,
όλη τη νύχτα έψαξα να βρω,
χιλιάδες λέξεις θέλησα να γράψω
και βρήκα μόνο μία «σ’ αγαπώ».

Χαράζει είναι πια πρωί
κι εγώ ειμ’ ακόμα στην αρχή,
τη σκέψη προσπαθώ πολύ,
να συμμαζέψω.

Μα δε χωρά σε μια γραμμή
όσα η καρδιά θέλει να πει,
του κόσμου όλου το χαρτί
κι αν μαζέψω.