Μια Κυριακή του Μάη, θα σε πάρω να κάνουμε βόλτα.
Θα είναι πρωί και θα κοιμούνται όλοι, την ώρα που θα περπατάμε στις ήσυχες γειτονιές.
Από τις γρίλιες των παραθύρων, θα ακούγονται γλυκοί αναστεναγμοί, θα ξεπηδούν μικρά χρωματιστά όνειρα και θα χαϊδεύουν την γάτα που χουζουρεύει στον ήλιο κι εμείς θα περπατάμε χέρι με χέρι, μικροί κι αθώοι.
Θα μας γεμίζουν τα ρουθούνια γλυκιές μυρωδιές, από τα τριαντάφυλλα στους μικρούς κήπους κι εγώ θα κλέψω ένα κλωναράκι γιασεμί, να στο κρεμάσω για σκουλαρίκι.
Θα μου γελάσεις τρυφερά, θα αγγίξεις τη μύτη μου με το δάχτυλο και θα μου δώσεις ένα φιλί.
Λίγο πιο κάτω, θα δούμε ένα γέροντα να απολαμβάνει ήσυχα τον μοσχοβολιστό καφέ του, να ρουφάει το τσιγάρο του κι ό καπνός που θα βγαίνει, να φτιάχνει ένα όμορφο σύννεφο.Καλημέρα παππού θα του πούμε χαμογελώντας κι αυτός θα μας καλημερίσει και στη λάμψη που θα αστράψει στα μάτια του, θα τον δούμε έφηβο, να περπατά κι αυτός, στην δική του Κυριακή.