Πίνοντας τσάι στο καφέ "Μπραζίλιαν"
δίνω μια συμβουλή στην Άρτεμη.
"Σκέψου καλά
αυτό το προξενιό της μάνας σου,
έπιασες τα τριάντα, καιρός να μπαλωθείς.
Οι έρωτες με ποιητές δεν βγάζουν πουθενά.
Είναι σαν ν’ αποθέτεις τις ελπίδες σου
σε καραβάκια χάρτινα.

Λογάριασε ακόμα και ξενύχτια άχρηστα
κι εκτρώσεις
κι άσκοπες συζητήσεις
γύρω από το ύφος του Ελύτη.
Βάλε κι ένα σωρό λογομαχίες
πάνω στις θέσεις της Αριστεράς.

Τέλος είναι και μια καλή ευκαιρία
Να φύγεις απ’ το καταραμένο αυτό
σινάφι των λογοτεχνών.
Και μη διστάζεις άλλο".