Σ’ αυτόν τον ψεύτικο ντουνιά
κακία, μίσος και απονιά.
Άλλος γλεντάει και χαίρεται
κι άλλος πονάει και καίγεται.

Ο κόσμος ζει σ’ αυτή τη γη
χωρίς αγάπη και στοργή.
Φίλους κι αδέρφια τούς ξεχνά,
μόνο το χρήμα προσκυνά.

Τα χρόνια τρέχουν σαν νερό
και το φινάλε φανερό:
Μια μέρα η ψυχή θα βγει
κι όλα θα μείνουνε στη γη.