Έχω να προσέχω τα παιδιά
ν’ απλώσω τα ρούχα
να σφουγγαρίσω το πάτωμα
να ψωνίσω για φαγητό
να τηγανίσω μετά το κοτόπουλο
Να σκουπίσω το μωρό
έχω παρέα να ταΐσω
τον κήπο να ξεχορταριάσω
έχω πουκάμισα να σιδερώσω
να ντύσω τα κουτσούβελα
την κονσέρβα ν’ ανοίξω.
Έχω να καθαρίσω τούτη την καλύβα
μετά να φροντίσω για τους ασθενείς
το βαμβάκι ύστερα να μαζέψω.
Λάμψε πάνω μου, ηλιαχτίδα
βρέξε πάνω μου, βροχή.
Ριχτείτε πάνω μου απαλά, δροσοσταλίδες
και δροσίστε πάλι το μέτωπό μου.
Καταιγίδα, πάρε με από `δώ
με τον αγριεμένο σου άνεμο
άσε με να αιωρηθώ στον ουρανό
ώσπου να μπορώ ξανά ν’ αναπαυθώ.
Ριχτείτε απαλά, χιονονιφάδες
καλύψτε με με λευκά
παγωμένα φιλιά και
αφήστε με ν’ αναπαυθώ απόψε.
Ήλιε, βροχή, κυρτέ ουρανέ,
βουνό, ωκεανοί, φύλλο και πέτρα
αστέρι λάμψε, σελήνη φέξε
είστε ό,τι μπορώ να αποκαλέσω δικά μου.