Σιγή
απέραντη σιγή
γκρίζο παντού έως μαύρο
αμίλητο

φεύγω
βυθίζομαι στο τίποτα
βουβός κι εγώ
βυθίζομαι στο μέγα δέος
ανυπεράσπιστος
επάνω στο χειρουργικό τραπέζι
με την καρδιά τραυματισμένη και γυμνή

για μένα εδώ τελειώνει ο κόσμος
εκείνοι που πολύ αγάπησα
βιβλία, ταξίδια, χρώματα και μουσικές
εκστατικές στιγμές
όλα τα πλούτη της ζωής μου
σε μια στιγμή εξανεμίζονται

κι αυτό το κάτι μέσα μου
στο φως που επιμένει απελπισμένα
νιώθω να αποδέχεται το τέλος
νιώθω να παραδίδεται η ψυχή μου
στα αναπάντητα ερωτήματα
με προσδοκία δειλή ότι θα συναντήσω
εκείνους που έφυγαν πριν από μένα
να παραδίδεται στο χάος
στο άγνωστο ατέλειωτο ταξίδι