Ἑλλὰς πατρίς μου, δὲν σ’ ἀγαπῶ,
γιὰ σὲ δὲν καίω κι’ ἐγὼ λιβάνι,
πάντα γιὰ σένα κακὰ θὰ πῶ,
κι’ οὔτε σοῦ πλέκω ποτὲ στεφάνι·

Ὅμως συγχώρει τὸν μισητὸν
πατρὶς γλυκειὰ καὶ τροφοδότις,
κι’ εἰς τόσο πλῆθος πατριωτῶν
ἂς εἶναι κι’ ἕνας μὴ πατριώτης.