Αγαπώ τα ποιήματα που μιλούν για τρένα,
εκείνα που αγνοούν σταθμούς, βαμμένους
με το κιτρινόμαυρο χρώμα του καιρού,
τα ευπλόκαμα γυαλιστερά δέντρα του χειμώνα,
μια θάλασσα ολόγυμνη και τα κυκλάμινα των βράχων,
αγαπώ τα δακρυσμένα μάτια των αλόγων,
κι ένα μικρό
λυπημένο Χριστό,
καθώς περιμένει τη Μητέρα του
κάτω από μια χουρμαδιά,
να της μιλήσει-
εκείνη
"διετήρει πάντα τα ρήματα αυτού, εν τη καρδία αυτής".