Στο έλεος των εγκλωβισμένων "πρέπει" σου
δεν τολμώ να διαιωνίσω την αλυσίδα
Δεν είμαι τόσο δυνατή για να αντέξω το αμετάκλητο
Δεν είμαι τόσο αφελής για να αποδεχτώ το τετελεσμένο
Εγώ μόνο να σπάω ξέρω και να αφήνομαι
μόνο να μετανιώνω ξέρω και να κλαίω
Να αφουγκράζομαι το σφυγμό σου στα σκοτεινά
που δεν είναι απλώς ένας αθώος χτύπος.
Είναι σφυριά που χτυπά και καίει
τους ανελέητους πόθους μου.