Πολύτροπος
κομματιάζω τις ομίχλες·
σου μιλάω Πηνελόπη θάλασσα.
Η αγάπη, λύρα που ηχεί στις σχεδίες λέξεις μου.
Η ζωή σου βουνό κι η καρδιά σου εκκλησία
- βότσαλο με πόρτες ανοιχτές –
σφίγγει τις ανάσες να σε φτάσω.
Ζεστό καλοκαίρι η αγάπη σου
στη ζωή μου ωκεανό.
Περάσαμε απ’ την Απείραθο.
Πατρίδες δίχως αιώρες το εγώ και το εσύ.
Έρχομαι αγαπημένη.