Πιο ψηλά, πιο πάνω
να πετώ, να φτάνω
νάχω, να σε βρίσκω
στης ψυχής το ρίσκο

Αίολε μου αέρα
πες της καλημέρα
ν’ ανοιχτεί στις άκρες
στων ματιών τις νάρκες

Κούρδισε την άρπα
βρες γαλάζια εσάρπα
μη χαθεί κι αλλάξει
άλλον μη κοιτάξει

Νάναι πάντα νέα
δώδεκα κι ωραία
κρύσταλλου σημάδι
χερουβείμ στον Αδη

Γύφτισσα φευγάτη
βάφτισε με ναύτη
να βρεθώ στο κύμα
στη ζωή της χύμα

Αχ θεά μου Κάλι
βοήθησε με πάλι
να σταθώ στο βράχο
χίλια χέρια νάχω

Δειλινό στη Μήλο
άγαλμα στη Δήλο
πίνακα του Γκρέκο
έτσι να τη βλέπω

Νάχω να δακρύζω
όταν θα σαπίζω
σε μια πολυθρόνα
το νεκρό χειμώνα

Κι όλες μου οι φάτσες
σε γκρο πλαν γκριμάτσες
το κακό να πνίγουν
γέλιο να της δίνουν

Παπιγιόν να βάλω
να χορέψω μπάλο
με τυφλή ορχήστρα
άδεια κουδουνίστρα