Ένα ταξίδι να πάμε με τη γλώσσα μας
Ένα ταξίδι

Χλωμούς και ρόδινους ουρανούς να δούμε
Χώματα με την αίσθηση της φωτιάς
Με το χρώμα του δέντρου
Με το χρώμα και τη λαλιά του πουλιού
Με την οσμή της θάλασσας
Με την αγκαλιά του ορίζοντα
Και την περίσσια μυρωδιά
Μιας φύσης που δεν κλείνει

Λαίμαργοι σαν πουλιά να πετάμε
Μες στον ξανθόν αγέρα
Και να πατάμε κάποτε
Πάνω στο πουλί της γης
Πάνω στο γλήγορο πουλί
Που όλους μας φέρνει
Και μας σηκώνει πιο ψηλά
Απ’ όποια δόξα διανοητική

Η νύχτα έγινε μια βεντάγια
Ο αγέρας έγινε ωραίο κρασί
Πίνουμε και είμαστε παιδιά
Που πρωτοπίνουν
Καλπάζει το αίμα μας
Λυτρώνεται ο νους μας
Στάχτη ρίχνουμε
Στης θάλασσας τα μάτια
Η φαντασία μας γεμίζει κύματα
Γεμίζει αστέρια η φαντασία μας.