Στη γωνία Ερμού με Λώρη,
ένας γέρος με ακορντεόν,
με πενήντα μόλις λεπτά, σου γεμίζει ένα χωνάκι
με νότες του Πιατσόλα.
Κι αναρωτιέμαι, γιατί αυτή η ασήμαντη εικόνα
μου θυμίζει τον αξιοπρεπέστατα ντυμένο ζητιάνο
-ξεφτισμένο σακάκι
και γραβάτα-στη Νεάπολη των αρχών του `60.
"Κυρία"σεμνοπρεπώς μιλούσε "λίγο ψωμάκι, τίποτε άλλο".
Κάποτε αναρωτιόμουν τι το'κανε τόσο ψωμί...
Ύστερα κατάλαβα ότι πολλοί, τότε, το στερούνταν κι αυτό.
Τώρα λυπούμαι που δεν έψαυσα στις παλάμες του,
την ώρα που του ακουμπούσα τη φετούλα,
για τον τύπο των ήλων.