Ένας ζεστός αγέρας
Μας έκοψε τη μοίρα
Μέσα στα σώματά μας σφύριξε
Πάνω στη λαλιά μας έβαλε μια φλόγα
Να τραγουδάν σαν βλέμματα οι φωνές μας
Να προχωρούν στα χείλη μας τόσες ψυχές
Όσες δε θα πεθάνουνε
Όταν εμείς πεθάνουμε

Ένας αγέρας που δεν είναι σύννεφο
Διαβατάρικο
Ένας αγέρας αδρός
Που όταν σπρώχνει το κεφάλι
Γεμίζει κίνηση η πολιτεία
Οι ηλίθιοι γίνονται μετριόφρονες
Και θαυμάζουν κι αυτοί
Την ευτυχία που σ’ όλους ανήκει

Είναι καιρός μας σήμερα μια μέλισσα
Που κανείς δεν την βλέπει
Που κανείς δεν την άρπαξε
Όμως ξέρουμε πως υπάρχει
Γιατί στάζουν μέλι οι ώρες μας
Κάποτε στις πλατείες
Κάποιος την απλώνει
Σαν νότα μουσικής

Οι μανάδες με λιγνά λόγια
Ανατρέφουν τα παιδιά τους
Τα ευφραίνουν
Ενώ αυξάνουν τα κορμιά τους
Μόλις περπατήσουν
Τα φέρνουν στη θάλασσα
Για να μάθουν κολυμπώντας
Τα παιχνίδια του ήλιου.