Πώς μεγαλώνει το κρεβάτι
Όταν κοιμόμαστε μαζί
σ’ αυτό
Σαν να απλώνει
τα άκρα του
στον ήλιο
Και ζεσταίνεται
Και ξετυλίγεται
αργά-αργά
νωχελικά θα έλεγες
σαν ζωο που ξυπνά
και ενώνεται και πάλι
με τη σάρκα του
Γίνεται καλοκαίρι
Γίνεται θάλασσα
Γίνεται κύμα
Κι αν δεν πιστεύεις
– ποιος να πιστέψει άλλωστε
έναν ερωτευμένο ποιητή –
Αν δεν πιστεύεις λοιπόν
Μονάχα θα σε πείσει
η άμμος
Η άμμος και τα κοχύλια
που πατάς
Καθώς σηκώνεσαι
γυμνός απ’ το κρεβάτι
για να ντυθείς
την επανάληψη
τον κόσμο
τη ματαιότητα ξανά.