Τι γλέντι τούτη τὴ φορά!
Ζήλεια κι’ ἡ δοῦλα κι’ ἡ κυρά,
καὶ στὰ κρυφὰ καὶ φανερὰ
ζητοῦν ἀγάπης χάδια...

Τῇς δυὸ μονάχος κυβερνῶ
καὶ μὲ κερνοῦν καὶ τῇς κερνῶ
καὶ μιὰ χαρὰ μ’ αὐταῖς περνῶ
τῇς μέραις καὶ τὰ βράδια.