Ἦλθα μὲ φιλοπατρία
νὰ δουλέψω στὸ στρατό,
κι’ ἐγὼ τώρα τὴν κυρία
λοχαγοῦ ὑπηρετῶ.

Δὲν ἐπίστευα ποτέ μου,
λοχαγέ, μὰ τὸ σταυρό,
γιὰ πεδίον τοῦ πολέμου
τὸ σαλόνι σου νὰ βρῶ.

Καὶ δὲν τὄβαζε ὁ νοῦς μου
πὼς θὰ ἔχω γιὰ ἐχθρούς μου
τὴν κυρά σου καὶ τὴ δοῦλα
φουντωτὴ σὰν νερατζοῦλα.