Μια αφορμή, μια στιγμή
τους δυο μας έκανε
μας έκανε
να μη μιλάμε

Πείσμα εσύ, πείσμα εγώ
κι εξοντωθήκαμε
χαθήκαμε
τόσο σκληρά

Και σου φωνάζω πως σ’ αγαπώ
χωρίς εσένα εγώ δε ζω
αυτά που ζήσαμε πώς τα ξεχνάς
γύρισε πίσω

Και σου φωνάζω πως σ’ αγαπώ
βγαίνω στους δρόμους για να σε βρω
μακριά σου να `μαι δεν το μπορώ
γύρισε πίσω

Είμαι στα χαμένα
γύρισε σε μένα
άλλο δεν αντέχω
είσαι ό,τι έχω στη ζωή

Είμαι στα χαμένα
δίχως να `χω εσένα
θέλω να γυρίσεις
ό, τι είχα κι έχω είσαι εσύ

Εγωισμός και θυμός
εμάς παρέσυρε
μας έριξε
μες στο σκοτάδι

Λόγια βαριά της στιγμής
τις ζωές μας έλυσαν
μας διέλυσαν
τόσο σκληρά