Ξέρω τὰ κρυφὰ κι’ ἐκείνου
μὰ κι’ αὐτοῦ τοῦ σαλονιοῦ,
καὶ τοῦ κάθε καπελίνου
καὶ τοῦ κάθε φουστανιοῦ.

Ξέρω τοῦτος ποιὰ ζητεῖ
ξέρω τούτη ποιὸν γελᾷ.
Τίνος γάμος καὶ γιατί
ἔτσι ἔξαφνα χαλᾷ.

Ξέρω πράγματα... πῶ! πῶ!
ποὺ καθένας θὰ τρομάξῃ·
μὰ δὲν θέλω νὰ τὰ πῶ,
ὁ Θεὸς νὰ μὲ φυλάξῃ.

Ξέρω δὰ κι’ ἀφεντικὰ
τῆς ψηλῆς κοκεταρίας,
ποὺ φιλοῦν τὰ δουλικὰ
γιὰ γεινάτι τῆς κυρίας.

Ἀλλὰ ξέρω καὶ κυράδες,
ποὺ στὸ πεῖσμα τοῦ ἀφέντη
μὲ κυρίους ἁμαξάδες
πότε πότε κάνουν γλέντι.

Ξέρω πράγματα... πῶ! πῶ!
ποὺ καθένας θὰ τρομάξῃ·
μὰ δὲν θέλω νὰ τὰ πῶ,
ὁ Θεὸς νὰ μὲ φυλάξῃ.

Ξέρω τοῦτο τὸ ἀγόρι
πὼς ἑνὸς μπαμπᾶ δὲν μοιάζει,
ποιὰ μητέρα μὲ τὴν κόρη
ἀγαπητικοὺς μοιράζει.

Ξέρω κἄτι σπαθοφόροι
μὲ τι Ποὺφ περνοῦν τῇς ὥραις
ποιοὶ πατέρες θεοφόροι
ἀνατρέφουν ψυχοκόραις.

Ξέρω πράγματα... πῶ! πῶ!
ποὺ καθένας θὰ τρομάξῃ·
μὰ δὲν θέλω νὰ τὰ πῶ,
ὁ Θεὸς νὰ μὲ φυλάξῃ.

Ξέρω ὅλη τὴν Ἀθήνα,
καὶ τρυπόνω ἡ μαριόλα
στὸ σαλόνι, στὴν κουζίνα,
σ’ ὅλους, σ’ ὅλαις καὶ εἰς ὅλα,

γιὰ νὰ μάθω κάθε σχέσι,
κάθε μιὰ ξετσιπωσιά,
ἂν καὶ διόλου δὲν μ’ ἀρέσῃ
ἡ πολλὴ κακογλωσσιά.

Ξέρω πράγματα... πῶ! πῶ!
ποὺ καθένας θὰ τρομάξῃ·
μὰ δὲν θέλω νὰ τὰ πῶ,
ὁ Θεὸς νὰ μὲ φυλάξῃ.