Ἀνεστατώθη κατ’ αὐτὰς ὁλόκληρος ἡ χώρα
καὶ πατιρντὶ ἀκούεται σὲ κάθε γειτονιά,
ἂν ὄντως ὁ Διάδοχος ἐνῆλιξ εἶναι τώρα,
ἂν μπῆκε στὰ δεκαοκτὼ ἥ στὰ δεκαεννιά.
Καὶ πιάνονται γειτόνισσαις καὶ πιάνονται γειτόνοι
κι’ ἕνας στὸν ἄλλον ρίχνεται καὶ τὸν ξυλοφορτώνει.

Ἐλησμονήθη στὴ στιγμὴ τῶν ἐκλογῶν ἡ φούρια
κι’ ὁ Παπαμιχαλόπουλος καὶ ὁ Ζυγομαλᾶς,
καὶ ἄλλα τώρα ἔχομε τρεχάματα καινούρια,
κι’ εἰς πόλεμον εὑρίσκεται ἡ ἀνδρικὴ Ἑλλάς.
Καὶ εἶναι κίνδυνος πολὺς μ’ αὐτὸ τὸ νέον θέμα
μήπως ἐκρεύσῃ κρουνηδὸν τὸ τίμιόν μας αἷμα.

Κι’ εἰς τὸ Πανεπιστήμιον ἀναβρασμὸς μεγάλος
καὶ προσφωνήσεις φλογεραὶ καὶ κουμπαριαῖς καὶ σάλος
καὶ μὲς στὴν τόση σύγχυσι τὸ ἄγαλμα τοῦ Ρήγα,
σὰν νὰ μὴ ξέρῃ πὼς κολλᾷ στοὺς ἀπογόνους μυῖγα,
ἀνοίγει τὴ χεροῦκλα του καὶ τὸ σταυρό του κάνει
γιὰ τοῦ Τρικούπη τὸ λαὸ καὶ γιὰ τοῦ Δεληγιάννη.

Καὶ τῶν Δημάρχων δὲν θἀλθῇ ὁλόκληρο τἀσκέρι
διότι ὁ Θεόδωρος τοὺς ἔχει καταπείσῃ
πὼς ὁ Χαρίλαος ἐδῶ γυρεύει νὰ τοὺς φέρῃ,
πιστεύων πὼς στὰς ἐκλογὰς μὲ τοῦτο θὰ κερδίσῃ.
Ἀλλὰ κι’ ἐκ τοῦ Συντάγματος ὑπερεβεβαιώθη
πὼς ὁ σεπτὸς Διάδοχος δὲν ἐνηλικιώθη.

Μὰ κι’ ὁ Σουρῆς ὁ φουκαρᾶς γι’ αὐτὸ σᾶς βεβαιόνει
καὶ καρτερεῖ ὁ βασιλεὺς νὰ ἔβγῃ στὸ μπαλκόνι,
κι’ ἐνώπιον τῶν φοιτητῶν καὶ ὅλου τοῦ λαοῦ του
τὴν ἡλικίαν νὰ εἰπῇ τοῦ σεβαστοῦ υἱοῦ του,
κι’ ἔτσι νὰ παύσουν ἡ φωναῖς κι’ αὐτὰ τὰ πανηγύρια,
καὶ νὰ μὴ σπάζουν κεφαλαῖς, γυαλιὰ καὶ παραθύρια.