Θέλει προσοχή η υπόθεση,
διότι τα τραγούδια είναι σούστες με κουτσά άλογα
και σ'οδηγούν σε δρόμους με ρολόγια που ακινητούν -
εννοώ σαύρες χασμώμενες -κι όχι
ότι δεν υπάρχει καιρός, απλώς ξεχαστήκαμε,
ώσπου να σταματήσουμε κάτω απ’ το παράθυρο της Εριφύλης ,
εκείνη κοίταζε στον καθρέφτη
ψιθυρίζοντας: "Έχει κάτι το αμαρτωλό η μπαλάντα,
ακόμη κι ο ανύπαρκτος δε θέλει να τον ξεμπροστιάσεις".
Τόσες εκδοχές της θάλασσας μας δόθηκαν, τόσα μπαλκόνια
μακρινών αστερισμών, όπου μαζεύονται τα ξενάκια
και τραγουδούν σαν τα παράσιτα στα μεσαία.
(Είναι λεν το μπιγκ-μπαγκ, ψέματα, μακρινή χορωδία είναι).
Θέλει προσοχή η υπόθεση,
αν είναι να σφάξεις πετεινό στα θεμέλια του πύργου
θυσίασε το δικό σου.Πες "τάδε έφη ο πατέρας
ή ο άγνωστος που δεν έβγαλε τη μάσκα του τελικά",
μην αναφέρεις ότι βούρτσιζε τα μαλλιά της
γιατί θα την πάθεις όπως ο κυρ Αλέξανδρος
στα "τραγούδια του Θεού", ο μανάβης θα σε κυνηγάει
διότι το κορίτσι ζει και πουλάει, στις λαϊκές, λεμόνια.