1
Κρέμες προσώπου για νεότητα και ομορφιά,
αλλά οι ρυτίδες της δίνουν ουσία στην ποίησή της.

2
Η μοναξιά της: Όταν ο υπολογιστής
αποσυνδέεται από το δίκτυο.

3
Νόμιζε πως μπορούσε ν’ αναθεωρήσει
τη ζωή της όπως αναθεωρούσε τα ποιήματά της.
Αυτό θα πει ποιητική αδεία.

4
Κάθισε στο γραφείο της
για να μπορέσει η νόησή της
να τη φθάσει εγκαίρως.
Χρειάζονταν όλη της τη δύναμη
απλώς να την ακολουθήσει.

5
Η συμπόνια της, η φροντίδα της, η διαλλακτικότητά της,
την αλυσόδεσαν όταν έμαθε τους ανθρώπους.

6
Όταν χώρισε έβαλε
τη βέρα της σ’ ένα κουτάκι
στο πίσω μέρος ενός συρταριού.
Τώρα αμφιβάλλει για τον εαυτό της
μόνο για αγάπη.

7
Σηκώνει το τηλέφωνο
και βάζει αυτί και στόμα
στη χθεσινή μπαγιάτικη κουβέντα.
Αλλά η μελαγχολία αρχίζει από τα μάτια.
Καθότι ποιήτρια θέλει να δει κόμμα,
άνω και κάτω τελεία, ερωτηματικό,
απόστροφο, παύλα και την τελεία.

8
Δεν μπορεί να αιτιολογήσει τη ζωή της,
δεν μπορεί να αποκηρύσσει τα χρόνια της,
μα τουλάχιστον τα ποιήματα
είναι δικά της.

9
Δεν έχει έμμηνη ρύση.
Δεν μπορεί πια. Το αιδοίο της θα πρέπει
να είναι συγκολλημένο, όπως
και οι ελπίδες της.

10

"Ή βουλιάζουμε
ή ο ουρανός υψώνεται"
μου είπε κάποτε.
Ήθελα ν’ ανταποκριθώ
λέγοντάς της ότι με καυλώνει.

11
Το γέλιο της είναι ο πιο σοβαρός ήχος
έχοντας γράψει ένα ποίημα. Είναι ο τρόπος
να γελοιοποιεί τον εαυτό της
που έγραψε κάτι
παρά τίποτε.

12
Τα ποιήματά της ήταν πάντα
από την λάθος πλευρά των ονείρων της.
Αλλά έχουν να κάνουν με την αγάπη
όπου το κενό καραδοκεί.