Μετά Χριστόν προφήτης
ένας με το κονδύλι του και τους λογαριασμούς του
ομίλησε με τον Θεόν κ’ εμάντευσε "ο κομήτης
τον κόσμο θα χαλάσει".
Ή χάλασεν ο νους του,
ή θέλησε με τους μωρούς να παίξει, να γελάσει.

Αλλ’ αν το φέρει ο διάβολος και η γη με τον κομήτη
ζυγώσουν καμιά μέρα
και ως δυο της Πασχαλιάς αυγά τσουγκρίσουν μύτη μύτη,
θα ιδούμε πώς χορεύουνε την πόλκα στον αέρα.

Ω, να `ξευρα σε τι στιγμή, σε ποια του χρόνου ημέρα
θα πέσουμε στον ουρανό σαν πέτρα στο ποτάμι,
να πιάσω την αγάπη μου παλάμη με παλάμη,
για να χορέψομε μαζί την πόλκα στον αέρα.