Η σιωπή των λέξεων
χαράζει πάνω στην πέτρα
ιστορίες που περπάτησα
παραμύθια που δεν έζησα.

Στάχτες στη ζωή μου
οι λέξεις της σιωπής
ιχνογραφούν με αόρατα μολύβια
πρόσωπα στεγνά ρυτιδιασμένα
στόματα που χάσκουν σαν σπηλιές.

Ήχοι
που πνίγονται στην εκπνοή
φθόγγοι
που δε μεταμορφώνονται
ιχνηλατούν
σκηνές σε αποσύνθεση
ψηλαφούν
εικόνες σε διάσπαση.

Τα λόγια στάζουν σιωπή
κουρέλια νοτισμένα
στο δάκρυ της απάρνησης.