Ένιωθα πάντα μιαν ευρυχωρία μέσα μου
μιαν άπλα σα θάλασσα.
Έλεγα πάντα "κι αυτό θα περάσει".
Έτσι εξηγώ πως μπόρεσα να καταπιώ
τόσα καράβια πίκρες
τόσα καράβια δυστυχίες...

Να όμως που σιγά-σιγά στενεύουν τα όρια.
Η θάλασσα γίνηκε λίμνη.
Η λίμνη ποτήρι.
Μη...
Μη ρίχνεις εσύ μέσα αυτή τη σταγόνα

Μαρία
αγάπη μου.
Θα ξεχειλίσει.