Σήμερα το πουλί
Εράντισε το χιόνι
Κι απ’ το παράθυρό μας μπήκαν κύκνοι
Οι κύκνοι
Ακόμα λαιμαργότεροι

Στις πεδιάδες οι λαοί τρώγαν πανσέδες
Ο λύκος ημερωμένος τριγυρνούσε
Οι οχιές πλέκανε εγκώμια
Στην άνοιξη
Καλάθια όπου βάζαμε το σταφύλι της χρονιάς
Κι όπου χωρούσανε τ’ αμπέλια
Με τις τρύπες στον ουρανό

Νωρίς εντύθηκε η θύμηση
Και στα μπαλκόνια πρόβαλαν τα παγώνια
Με βλέμμα πορφυρό τα νήπια
Ανέβηκαν το δέντρο της ηλικίας τους
Κι αν διάκρινες πιο μακριά
Θα `νιωθες ολάκερη την πλάση
Να κοιτάζει πίσω.

Μ’ ένα γέλιο σύγκορμο
Με μια βρύση
Που τα λουλούδια
Ή κάτι άλλο
Πετάνε έξω από τους κάλυκες
Όταν τη μαθαίνουν
Ατάραχο τ’ άστρο της μουσικής
Μονάχο προπορεύεται

Μαργαριτάρια εδώ
Μαργαριτάρια εκεί
Πίσω μαργαριτάρια
Ω, οι βελόνες του ήλιου μάς στολίζουν
Οι λεχώνες μάς χαιρετούν
Με αγέρα και με κρασί
Τυλίγονται τα έλατα
Στη φαντασία μας
Που άξαφνα γίνεται
Η ωραία δέσποινα των βράχων.