Ηλιοβασίλεμα πάνω απ'την αρχαία πέτρα
το μόνο σταθερό,
σ’ ένα κόσμο που ολότελα αλλάζει.
Είναι τα χέρια μου ανοιχτά
κατά τον ουρανό,
γυμνά.
Ο Πατέρας υπήρξε Ποιητής.
Κουβέντα είν’ η ποίηση
με τους αποθαμένους
σαν με τους ζωντανούς να μιλήσεις, δεν μπορείς.
Είναι τα χέρια μου ανοιχτά
γυμνά.
Ο Πατέρας υπήρξε Ποιητής.
Κι η νύχτα τη μέρα καταπίνει.
Όλο σκοτάδι γύρω.
Είναι τα χέρια μου
γυμνά κι εγώ διψώ το Φως!...