Όπως εγώ ανεβαίνω στη θάλασσα
Έτσι η νύχτα ανεβαίνει στη γη
Τη χτυπημένη από τον αγέρα
Μόνο που εγώ δε σκεπάζω τη θάλασσα
Ενώ η νύχτα σκεπάζει τη γη
Πάνω κι από το χτύπημα του αγέρα
Πάνω κι από τα κύματά του
Η νύχτα πάντοτε όρθια προχωράει
Μ’ ευλάβεια με σταθερότητα
Ανοιγοκλείνει τα μάτια