Θέλω να βγω στο δρόμο ντυμένη,
γδυμένη από σκέψεις και πράξεις που βαφτίστηκαν λάθη.
Με λευκή δαντέλα θηλιά στο λαιμό,
με μαύρο πετσί λουστρίνι,
να καθρεφτίζει του ουρανού τα πιο μύχια πάθη.
Θέλω να βγω στο δρόμο ντυμένη,
με μία ομορφιά στο σβησμένο πρόσωπό μου.
Γερά να κρατώ της πρόποσης το ποτήρι,
για ένα πλήθος ψυχρό μυωπικό,
γευόμενη τα φιλιά του Ιούδα στο λαιμό μου.