Θέλω να γευτώ τον διπλανό μου
Δεν μπορώ να τον αγαπήσω αν δεν τον γευτώ
Αν δεν ακουμπήσω το κεφάλι μου πάνω του
Όπως σε προσκεφάλι
Αν δε μοιράσω το ψωμί μου μαζί του
Αν δεν ομολογήσω όλα τα μυστικά μου

Ο άνθρωπος είναι ο σκοπός μου η ησυχία μου

Η γυναίκα μ’ εμποδίζει
Αν δεν την κάνω δική μου
Δεν μπορώ να νιώσω τον άνθρωπο
Που τότε γίνεται όνειρο
Και δεν πιάνεται

Αλλά η γυναίκα ζητά μια διαφορετική ομιλία
Γυρεύει αυθόρμητα χάδια
Έναν άντρα που απ’ τον εαυτό του βγαίνει
Και ολάκερος την σκεπάζει.