Λοιπὸν ταρὰμ ταρατατά, ἀρχίζει ἡ τρουμπέτα,
ταρὰμ ταρὰμ ταρατατά, δὲν φαίνεται κανείς,
κατὰ διαβόλου ἔστειλαν σπαθὶ καὶ μπαγιονέτα
καὶ εἰς τὸ γλέντι τὄστρωσαν οἱ φίλοι σκαπανεῖς.
Ἀπὸ ρετσίνα κι’ ἔρωτα γλεντοῦσαν μεθυσμένοι,
μιὰ ὥρα κι’ ἕνα τέταρτο βαρεῖ τὸ τραρατά...
ἀκούσανε κι’ οἱ Πειραιεῖς τὸν τόσο σαματᾶ
καὶ ἀπὸ τὰ κρεβάτια των πηδοῦνε τρομασμένοι,
μὰ κι’ ἡ γυναῖκες ἔτρεχαν παντοῦ μὲ μισοφόρι,
γιὰ τὸ Θεὸ μὴν καίγεται κανένα μαγαζί;
μὴ τούρκικο ἐπρόβαλε στὸν Πειραιᾷ βαπόρι;
μὴ μὲ τορπίλλαις κάηκε κι’ ὁ Μπούμπουλης μαζί;