Μια μέρα ίσως
Με πόδια ανοιχτά αφεθώ
Όχι σαν πόρνη
Όχι σαν ερωμένη του απογεύματος
Γυναίκα θα είμαι λίγο πριν τον ύπνο
Με το ξεχειλωμένο νυχτικό
Εσύ το χρόνο σου θα’ χεις σκοτώσει
Από το πρωί ως το βράδυ στους δρόμους
Θα έρθεις σπίτι
Την ύστερη φωνή σου στη μήτρα μου θα ρίξεις
Και εγώ δικός σου
Άντρας για λίγο
Με οβολούς θα υγράνω την ορμή σου.