Εκείνος μακριά. Κιουρασάο και Ρίο.
Την περασμένη Άνοιξη της έγραψε από το Σφαξ
αμέτρητα πουλιά φτεροκοπούνε σαν βασιλεύει
ο ήλιος. Αντίκρυ τα καράβια στο λιμάνι
κι όπως έφευγαν ο ίδιος στεναγμός παραφυλούσε.
Είχε να τον δει δεκατέσσερις μήνες.
Έβαλε τα παιδιά της να κοιμηθούν κι ύστερα
έγραψε ένα μεγάλο γράμμα.
Ήτανε είκοσι εφτά χρονών κι έξω έβρεχε.